Przykłady położenia drugiej powierzchni odwodnienia dachu (tzw. izolacji wiatroszczelnej): a) fragment przekroju poprzecznego dachu z izolacją przeciwwilgociową lub wiatroszczelną luźno rozpiętą pomiędzy krokwiami, b) izolacja przeciwwilgociowa lub wiatroszczelna na górnej powierzchni krokwi jest oddzielona listwami dystansowymi od pokrycia i luźno rozpięta między krokwiami, c) izolacja wiatroszczelna znajduje się na deskowaniu bezpośrednio pod pokryciem; 1 – pokrycie dachu, 2 – laty dachowe lub deskowanie pod pokryciem, 3 – listwy dystansowe, 4 – izolacja przeciwwilgociowa lub izolacja wiatroszczelna, 5 – deskowanie na krokwiach, 6 – krokwie dachowe
Położenie wzajemne warstw w przegrodzie o dużym kącie nachylenia powinno uwzględniać wszystkie zjawiska cieplno-wilgotnościowe zachodzące w przegrodach zewnętrznych, tj. zjawisko przepływu pary wodnej oraz przepływu ciepła. Ze względu na drewnianą konstrukcję stropodachu stromego należy zwrócić uwagę nie tylko na właściwą izolację cieplną (właściwe ocieplenie), ale również na ochronę konstrukcji przegrody przed wilgocią wewnętrzną i zewnętrzną.
Właściwą ochronę przed wilgocią zewnętrzną przegrody gwarantuje poprawnie wykonane pokrycie dachu oraz druga płaszczyzna odwodnienia dachu, nazywana również wiatroizolacją. Natomiast przed wilgocią wewnętrzną chroni przegrodę taka kolejność warstw od wnętrza na zewnątrz, aby warstwy te miały malejący opór dyfuzyjny dla pary wodnej, by mogła się ona wydostawać na zewnątrz i nie wykraplać wewnątrz przegrody.
W przypadku szczelnych pokryć dachowych, zwłaszcza pokrycia blachą, pokrycia bitumicznego itp., istnieje potrzeba zastosowania pod pokryciem szczeliny wentylowanej umożliwiającej odprowadzenie pary na zewnątrz lub zastosowanie paroizolacji na powierzchni wewnętrznej stropodachu stromego. Nad pomieszczeniami wilgotnymi, np. łazienki, kuchnie, konieczne jest użycie paroizolacji od strony wewnętrznej stropodachu również w przypadku stosowania szczeliny wentylowanej pod pokryciem.
Na rysunku przedstawiono przekroje pionowe dachu prostopadłe do krokwi z pokazaniem położenia i sposobu montażu drugiej płaszczyzny odwodnienia dachu lub izolacji wiatroszczelnej. Położenie izolacji wiatroszczelnej na tym rysunku odniesiono jedynie do płaszczyzny pokrycia oraz krokwi w przekroju poprzecznym, natomiast dla uproszczenia celowo pominięto pozostałe elementy konstrukcyjne stropodachów, między innymi termoizolację między krokwiami oraz podsufitkę.
Na przekrojach pokazanych na rysunku widać szczelinę wentylacyjną między dolną powierzchnią pokrycia dachowego a górną powierzchnią izolacji wiatroszczelnej . W praktyce występuje niewidoczna na tych przekrojach również druga szczelina wentylacyjna, między górną powierzchnią termoizolacji a dolną powierzchnią izolacji wiatroszczelnej.
W budynkach nowo wznoszonych możliwe jest ułożenie warstwy ocieplenia nad krokwiami. Znalazły tu zastosowanie twarde płyty termoizolacyjne, odporne na ściskanie i zginanie. Natomiast w budynkach istniejących warstwa ocieplenia może być ułożona między krokwiami lub pod nimi. W przypadku stosowania ocieplenia między krokwiami wymagana jest jednak duża wysokość krokwi, tj. min 20 cm. Przy niższych krokwiach ma zastosowanie ocieplenie dwuwarstwowe, tj. między krokwiami oraz pod nimi, aby uzyskać wymaganą, minimalną, grubość ocieplenia około 20 cm, wykonaną z płyt z wełny mineralnej lub ze styropianu samogasnącego. Ta grubość termoizolacji wynika z wymagań związanych z ocieplaniem istniejących budynków zawartych w przepisach.